کاهش خطرات طولانی مدت نارسایی قلبی با هیدراته ماندن - وبلاگ موتناوه

به گزارش وبلاگ موتناوه، به گفته محققان موسسه ملی سلامت، هیدراته ماندن می تواند با کاهش خطر ابتلا به نارسایی قلبی همراه باشد. یافته های آن ها، که در مجله اروپایی قلب منتشر شده است، نشان می دهد که مصرف مقادیر کافی مایعات در طول زندگی، نه تنها عملکرد ضروری بدن را تضمین می نماید، بلکه می تواند خطر مسائل قلبی شدید در آینده را کاهش دهد.

نارسایی قلبی، یک بیماری مزمن است و زمانی ایجاد می گردد که قلب خون کافی برای احتیاجهای بدن پمپاژ نمی کند. نارسایی قلبی بیش از 6.2 میلیون نفر در آمریکا، یعنی کمی بیش از 2% از جمعیت آمریکا را تحت تاثیر قرار می دهد. بعلاوه در بین بزرگسالان 65 سال و بالاتر شایع تر است.

ناتالیا دمیتریوا، نویسنده ارشد این مطالعه و محقق در این زمینه، گفت: مانند کاهش مصرف نمک، نوشیدن آب کافی و هیدراته ماندن نیز روش هایی برای حمایت از قلب ما هستند و می توانند به کاهش خطرات طولانی مدت بیماری های قلبی یاری نمایند.

دیمیتریوا و محققان پس از انجام تحقیقات پیش بالینی که ارتباط بین کم آبی و فیبروز قلبی (سفت شدن ماهیچه های قلب) را آنالیز می کرد، در پی ارتباط های مشابه در مطالعات جمعیتی در مقیاس بزرگ بودند. برای آغاز، آنها داده های بیش از 15000 بزرگسال 45 تا 66 ساله را که در مطالعه خطر آترواسکلروز (گرفتگی شریان ها) در جوامع بین سال های 1987 تا 89 ثبت نام نموده بودند و اطلاعات پزشکی خود را در یک دوره 25 ساله به اشتراک گذاشته بودند را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

در انتخاب شرکت نمایندگان برای آنالیز پیشینه پزشکی آنها، دانشمندان بر افرادی تمرکز کردند که سطح هیدراته بودن آنها در محدوده طبیعی بود و در آغاز مطالعه، دیابت، چاقی یا نارسایی قلبی نداشتند. تقریباً 11814 بزرگسال در تجزیه و تحلیل نهایی وارد شدند و محققان دریافتند از این تعداد 1366 (11.56%) بعداً دچار نارسایی قلبی شدند.

برای ارزیابی ارتباطات بالقوه با هیدراته بودن، تیم آنالیز نماینده شرایط هیدراته بودن شرکت نمایندگان را با استفاده از چندین معیار بالینی ارزیابی کرد. آنالیز سطح سدیم خون، که با کاهش سطح مایعات بدن افزایش می یابد، به ویژه برای یاری به شناسایی شرکت نمایندگانی که در معرض خطر ابتلا به نارسایی قلبی هستند، مفید بود. بعلاوه به شناسایی افراد مسن با افزایش خطر ابتلا به نارسایی قلبی و هیپرتروفی بطن چپ(بزرگ شدن و ضخیم شدن قلب) یاری کرد.

به عنوان مثال، بزرگسالانی که سطح سدیم آنها از 143 mEq/L آغاز می گردد (محدوده طبیعی بین 146-135 است)، در میانسالی در مقایسه با بزرگسالان با سطوح پایین تر، خطر ابتلا به نارسایی قلبی 39 درصد افزایش یافته است. و به ازای هر 1 mEq/L افزایش سدیم در محدوده طبیعی 135-146 mEq/L، احتمال ابتلای فرد به نارسایی قلبی 5 درصد افزایش می یابد.

در گروهی متشکل از حدود 5000 بزرگسال 70 تا 90 ساله، آنهایی که سطح سدیم 142.5-142 mEq/L در سنین میانسالی داشتند، 62 درصد بیشتر احتمال داشت که به هیپرتروفی بطن چپ مبتلا شوند. سطح سدیم که از 143mEq/L آغاز می گردد، با افزایش 102 درصدی خطر هیپرتروفی بطن چپ و 54 درصد افزایش خطر نارسایی قلبی مرتبط بود.

بر اساس این داده ها، نویسندگان به این نتیجه رسیدند که سطوح سدیم بالای 142 در میانسالی با افزایش خطر ابتلا به هیپرتروفی بطن چپ و نارسایی قلبی در آینده مرتبط است.

به گفته محققان، یک سنجش تصادفی و کنترل شده برای تایید این یافته های اولیه لازم است. با این حال، این ارتباط اولیه نشان می دهد که هیدراته بودن ممکن است به جلوگیری یا کند کردن پیشرفت تغییرات در قلب که می تواند منجر به نارسایی قلبی گردد، یاری کند.

مانفرد بوهم، سرپرست آزمایشگاه پزشکی احیا نماینده قلب و عروق، گفت: مصرف سدیم و مایعات را می توان به راحتی در معاینات بالینی ارزیابی کرد تا پزشکان بتوانند بیمارانی را که ممکن است از یادگیری راه های هیدراته ماندن سود ببرند، شناسایی نمایند.

مایعات برای طیف وسیعی از عملنمودهای بدن، از جمله یاری به قلب در پمپاژ موثر خون، حمایت از عملکرد عروق خونی و تنظیم گردش خون ضروری هستند. به گفته محققان، با این حال بسیاری از مردم بسیار کمتر از آنچه احتیاج دارند دریافت می نمایند. در حالی که دستورالعمل های مصرف مایعات بر اساس احتیاج بدن فرق دارد، محققان مصرف استاندارد روزانه مایعات را 6 الی 8 لیوان (1.5-2.1 لیتر) برای زنان و 8 الی 12 لیوان (2-3 لیتر) برای مردان توصیه کردند.