یک مطالعه نو نشان می دهد که پیوند فولیکول مو می تواند جای زخم را از بین ببرد - وبلاگ موتناوه

به گزارش وبلاگ موتناوه، برخلاف پوست معمولی، جای زخم که اصطلاحا به آن بافت ا سکار scar می گویند حاوی هیچ فولیکول مویی نیست. تحقیقات نو نشان می دهد که وقتی چنین فولیکول هایی به بافت اسکار پیوند زده شوند، بافت اسکار تغییر می نماید و بسیار شبیه به پوست آسیب ندیده می گردد.

مطالعات قبلی نشان داده است که پوست با تعداد زیادی فولیکول مو سریعتر بهبود می یابد و زخم کمتری نسبت به پوست بدون مو بر جا می ماند. علاوه بر این، معین شده که فولیکول ها هنگام پیوند به محل های نسبتاً تازه زخم، روند بهبودی را تقویت می نمایند.

پس دانشمندان در امپریال کالج لندن خواستند که آنالیز نمایند که آیا پیوند فولیکول مو می تواند جای زخم های موجود را کاهش دهد یا از بین ببرد.

آنها با همکاری دکتر فرانسیسکو جیمنز از دانشگاه اسپانیایی فرناندو پسوآ کاناریاس، فولیکول ها را به جای زخم ها روی پوست سر سه شخص پیوند زدند. اسکارها نورموتروفیک بودند که شایع ترین نوع آن است.

نمونه هایی به ضخامت سه میلی متر از بافت اسکار گرفته شد و بلافاصله قبل از پیوند و سپس پس از گذشت دو، چهار و شش ماه مجدداً آنالیز شد. معین شد که نه تنها فولیکول ها به فراوری مو ادامه می دهند، بلکه تحریک نماینده تغییرات عمیق ساختاری و ژنتیکی در اسکارها شده اند تا پوست سالم و بدون آسیب ایجاد گردد.

با این پیوند ژن های موجود در بافت اسکار که باعث رشد رگ های خونی و سلول های طبیعی پوست می شوند، بیشتر از قبل بیان شدند، در حالی که ژن هایی که باعث تشکیل اسکار می شوند کمتر بیان شده بودند. در نتیجه، پس از چهار ماه، تعداد عروق خونی در بافت تقریباً با پوست سالم مطابقت داشت.

علاوه بر این، پس از شش ماه، ضخامت اپیدرم اسکار (که خارجی ترین لایه پوست است) دو برابر شد و تقریباً به ضخامت اپیدرم سخت تر پوست آسیب نخورده رسید.

تراکم الیاف کلاژن در بافت اسکار کاهش یافت و آن را نرم تر و انعطاف پذیرتر کرد. اینها پیشرفت های مهمی هستند، زیرا بافت اسکار معمولاً نازک تر از پوست معمولی است که آن را بیشتر در معرض آسیب قرار می دهد و بعلاوه انعطاف پذیری کمتری دارد و تحرک طبیعی هم ندارد.

البته، رشد موهای تازه ممکن است هنگام درمان جای زخم در نواحی غیر از پوست سر، مطلوب نباشد. با در نظر گرفتن این واقعیت، دانشمندان اکنون در کوشش هستند تا درک بهتری از مکانیسمی مسئول به دست آورند، به این امید که بتوانند اثر کاهش اسکار را بدون احتیاج به پیوند واقعی فولیکول مو تکرار نمایند.

دکتر کلر هیگینز، دانشمند ارشد، می گوید: پس از ایجاد اسکار، پوست هرگز واقعاً عملنمودهای قبل از زخم خود را به دست نمی آورد، و تا به امروز تمام کوشش ها برای بازسازی اسکارها نتایج ضعیفی به همراه داشته است. یافته های ما پایه درمان های هیجان انگیز تازه را ایجاد می نماید که می توانند اسکارها را جوان نموده و عملکرد پوست سالم را بازیابی نمایند.

منبع : مجله npj Regenerative Medicine و امپریال کالج لندن